12 Haziran 2016 Pazar

ANA RAHMİNİN OLAĞANÜSTÜ MUCİZESİ (1/2)

Rahim.

Kadınlığın simgesi.

Analığa geçiş noktası.

Bedenimizin var olmaya başladığı yer.

Sadece ismi bile ne kadar derin. ‘Büyük nimetler veren.’ demek.

‘İnsan neslinin devamını sağlayan temel yer, döl yatağı.’ olarak tanımlanıyor sözlüklerde.

Doğanın biz kadınlara verdiği en özel hediye.

Ancak hemen cinsellikle bağdaştırıldığı için; çok eski yıllardan günümüze süregelen eksik bilgilerle; hep utanç duyulmuş. Yasaklanmış. Ayıp ve günah kabul edilmiş.

Sırlarla dolu, gizemli, büyülü alanının varlığı yok sayılmış. Tıpkı kadınların yok sayılması, aşağılanması, hor görülmesi gibi.

Oysaki cana can katan bu alan; kadim zamanlarda kutsal sayılıyormuş. Tıpkı görkemli bir su kaynağı gibi; besleyen, büyüten, koruyan kollayan muhteşem bir kaynak olarak algılanmış. Kadın vizyonunun kalbi kabul edilmiş.

Gelin görün ki zamanla bu değer unutulmuş. Ne acıdır ki günümüzde dahi konuşulması pek kabul görmüyor. Hala tabu olarak algılanıyor.

Sırf bu sebeple kendi içimizdeki dişi bilgeliğin gücüne ve sevgisine sahip çıkmıyoruz. Çıkamıyoruz. Çocuklarımızın meraklı sorularını utanarak geçiştiriyoruz.
Kendi bedenimizin bile tam olarak farkında değiliz belki de. Halbuki rahimdeki bilgeliğin fısıltıları bizim için çok kıymetli. Ne olur unutmayalım. Utanmayalım. Kendimizden. Çocuklarımızdan. Öğrendikçe derinliğindeki sırları keşfedelim.

Keşfedelim çünkü orada büyük büyük anneannelerimizden gelen muhteşem tınılar var.

Nasıl mı?

Kadınların rahminde yer alan ve her biri can taşıma potansiyeline sahip olan yumurtalıkları ne zaman oluşuyor dersiniz?

Anne karnındayken ve henüz 4 aylıkken.

Peki bu ne anlama geliyor?

Her birimizin temeli; henüz annelerimiz anneannelerimizin rahmindeki yolcuğuna başlayıp; 4. aya girdiğinde atılmış oluyor. Kendi annemiz anneannemizin rahminde büyürken, bizde yumurtalıklar olarak oradayız.

9 ayın sonunda annemiz doğduğunda ise anneannemize veda ediyoruz. Annemizle beraber hayata devam ediyoruz. Yani henüz bedensel olarak oluşmadan; 5 ay anneannemizin rahminde hücresel olarak misafir kaldıktan sonra. Bu süreçte; onun dünyasındaki renklerden alacaklarımızı alıyor; mirasımızı katmerleştiriyoruz.

Bunu öğrendiğimde yaşadığım hislerin tarifi çok zor.

Evet bilimsel olarak, ayrı ayrı bu oluşumları ve süreçlerini biliyordum. Ancak bu açıdan bakmamıştım hiç. Olağanüstü bir zincirin halkası olmanın beni çok etkilediğini itiraf etmeliyim. (devamı 2/2’de)

Sevgiyle kalın.
Belgin ERYAVUZ

10.05.2016

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...