İnsan yaşadığı
duyguların derinliğinden midir, yoksa yaşadıklarının etkisinde çok kaldığından
mıdır; şarkılardan bir başka etkilenir. Gün gelir en masum şarkıda göz
yaşlarına main olamazken, gün gelir içi öyle çoşar ki en hüzünlü şarkıyı bile
tebessüm ederek dinler.
İşte ben de duygu
yoğunluğumun çok olduğu zamanlarda müzik dinlemeyi seviyorum. O an ki ruh
halime uygun şarkılara denk geldiğimde ise en çok sözlerine takılıyorum. Bazen nakaratına,
bazen bir satırına, bazen de tek bir sözcüğüne…
Hayat zorlu bir yokuş…
Tırmanırken yüklerinizden
kurtulamazsanız eğer, adım atamaz hale gelirsiniz bir süre sonra. Zirve her
adımınızda daha bir uzaklaşır sanki sizden; yol ayaklarınızın altından kayarken
gerisin geri…
Akışına bıraktığımız ve
artık yorulduğumuzu hissettiğimiz zamanlarda; ya kapı duvarsa her verilen sözde
ya da sıcak bir demirse tutulmayan avuçlamaya çalıştığınız her şey?
Yorulmaz mı yüreğiniz?
Yoksa zaten yorgun
yüreğinizle onca yenilgiye, onca pes etmeye inat hala bir umutla sarılır
mısınız hayata yeniden?
Yeniden ve aşkla?
Nereden ne zaman geleceğini bilemediğiniz; ama hep gönülden istediğiniz o sevgi
dolu elin, elinizi sımsıkı tutmasını ve hiç bırakmamasını umut ederek...
Belki kendinize bile
itiraf edemediğiniz gerçeğiniz olmaz mı bu düşünceler? Sadece bir hayal olsa
bile, her hayalinize umutla sarılmaz mısınız siz de?
Ne zamandır dinliyorum Sıla’nın
‘’Yoruldum’’ şarkısını. Sözler, yorum çok güzel ve her defasında bir başka
yerden sızlatıyor kalbimi.
‘’ Ben yoruldum
Söyle senin gücün var mı hala
Kac
yenilgi var
Söyle
ömürde Allah aşkına ‘’
Çok mu sıcak demiri
tuttu bu ellerim ki artık dağlanan ellerimin acısını duymuyorum bilemedim. Her
bir kapı, devasa bir duvar olup önüme setler çektiğinde, verilen sözler tek tek
unutulduğunda, hatta hiç söylenmemiş sayıldığında; yaşanan o derin sızıyla boy
ölçüşebilir mi acılarım, kestiremedim.
İşte o anlarda öyle
düşünceler gelir ki aklınıza… nakarata takılır diliniz, kalbiniz…
‘’Akışına
bıraktım gidiyorum,
Sonu hayır mı şer mi bilemiyorum’’
Doğrusunu yanlışını
düşünmeden yol almak, en azgın dalgalarla boğuşmak, o deli rüzgarda savrulmak, belki de kaybolup
gitmek bir yaprak misali… Yeni huzur dolu bir maviliğe yelken açmanın dayanılmaz
arzusunu duyarken bir yandan… Binlerce düşünce yumağının içinde bir o yana bir
bu yana…
Hani bazen çok yorulur
ya insan tüm bu duygu yumağından… düşünmeden hareket etmek ister, içindeki
çılgın sesine uyup ve her şeyi unutup; ama ya sonrası? Hepimizi korkutan,
hayallerimizi ertelememize neden olan da bu değil mi zaten? Yarım kalan hayallere
bir başka zaman devam etmek ise tek tesellimiz.
Peki ya ertelediklerimiz
bizi beklemezse? Peki ya bir daha o kadar şanslı olamazsak? Şimdi avuçlarımızın
arasındakini; yarın olup, biz kendimizi daha hazır hissettiğimizde bulamazsak? Tüm
bu sorulara verecek cevabımız varsa, bırakalım hayaller yerinde kalsın. Ama ya
yoksa… İşte bunun cevabı sadece kalplerimizde.
Çok yorulduğunuzda,
hayatın üstünüze üstünüze geldiğini hissettiğinizde siz de benim gibi yapın ve
müzik dinleyin. Belki bazı şarkılar anılarınızı depreştirecek, kabuk tutan
yaralarınızı kanatacak ama olsun, bir süre sonra kendinizi eskisinden çok daha
iyi hissedeceksiniz.
Hayatın her şeye rağmen
yaşanılası tüm güzelliklerinde buluşmak ve buluşturmak dileğimle… Sevginin ve
aşkın büyüsü sarsın etrafınızı…
Sevgiyle kalın.
Belgin ERYAVUZ
29.08.2012
Çok güzel olmuş makalen Belgin'cim kalemine, yüreğine, emeğine sağlık.. Kendimden kesitler buldum içerisinde.. Bazen yorulduğumu hissediyorum bende. Aslında yorgunluğum; umudumun zaman zaman kırılmasıdan. Sanırım hayata kırgınım biraz hüzün bahçemdeki çiçeklerin solduğunu gördüğüm zaman. Tüm yaşananlara rağmen hayat küçük mucizelerini gösterip nefes veriyor ya insana işte tekrar bağlanıveriyorsun yaşama.. Hayat böyle bir şey işte..
YanıtlaSilYazınız için çok teşekkürler Ablacığım.. Ben bile bazen yorulduğumu hissediyorum.. Bazen diyorum yaşam her zaman yorar mı insanı diye.. Her zaman bir şeyleri tamamlamak isteriz, bitsin isteriz, ama her gün yeni bir iş gelir peşinden bitmek bilmez.. Yazınızda kendimi buldum. Emeğinize düşüncelerinize sağlık......
YanıtlaSilSevgilerimle,
MURAT ARSLAN
Ya şarkı dinlemekle geçmiyorsa ya dinledikçe da kötü oluyorsak ya ben eski ben nerdeyim diyorsak bilmiyorum... yeni bir başlangıç yapıcam bugün umarım kısa sürede eski halime döner,iyi olurum.
YanıtlaSilne de güzel , ne de yorgun anlatılmış... yorulmak çok umut etmenin mi bir sonucu mudur...
YanıtlaSilHayat tamamen anlattığın gibi ... insan kendini zaman zaman tükenmiş hissedebiliyor... Hele yaşı ilerlemişse artık her şeyi bırakıp gitmek dinlenmek, yada değiştirmek istiyor... Sonra nasıl oluyor bilmiyorum o duygular siliniyor üzen yoran şey önemini kaybediyor ve artık sadece kendin için yaşayacağını, her şeyi kendin için yaptığın aldanışı içinde yeni bir enerjiyle yola kaldığın yerden devam ediyorsun...Ta ki Tanrı tamam artık deyinceye kadar...
YanıtlaSil