İKİLEM (2/2)

Şaşkın ve korku dolu gözlerini yazara diker. Canı fena halde yanmışçasına havlar ve hızla oradan uzaklaşır.

Sonraki günlerde ise yazarı ne zaman görse ondan bucak bucak kaçar.

Düşünsenize sevgiyi belki de hiç tatmamış, sevgiyle dokunuşa hasret bir köpek; sevgi görünce kaçıyor.

Peki neden?

Kötü davranışlara alıştığı için mi?

İtilip kakılan bedeni yumuşak bir el dokunuşunda ne yapacağını bilemediği için mi?

İşte köpeğin bu davranışlarından yola çıkan yazarımız; bir nevi insan ilişkileri ve sevgisizlik üzerine yaptığı bu deneyle; hayattaki en büyük eksiklik olan sevgisizliğin insanlara da aynı şekilde yansıdığını ve kalplerini esir aldığını belirtir romanlarında.

Hep kötü olaylara maruz kalan, dışlanan, sevilmeyen, en kötüsü yok sayılan insanlar, sevgi karşısında nasıl hareket eder dersiniz?

Uzmanların görüşleri, çoğunun kuşkuyla yaklaştığı ve ardından oradan kaçtığı yönünde. Nedeni ise kötü davranılmaya alışık ruhlarında ne yazık ki kendilerine kötülük yapanları büyük ve erişilmez zannetmeleri.

Belki de bu nedenle sevgi dolu cümlelerden haz etmiyor, iyilik dendi mi nefret dolu bakışlarla içlerindeki gerçek acıyı etrafa adeta haykırıyorlar. Aşağılanmanın onlara sunulan bir nimet; eşit ve iyi davranışın ise değersizleştirme olarak algılanması bu yüzden olsa gerek.

En sıra dışı romanlarından bir tanesi olan ‘Ölüler Evinden Anılar’ tam da bunu anlatır yazar. Özellikle dışarıyı, mavi gökyüzünü görmek umudunu yansıtan satırları insanın içine işler.

Bir daha hiç çıkamayacakmış duygusunun ruhlarını yiyip kemirdiği, umutlarının yok olup gittiği o yeri o kadar ustaca anlatır ki; ister istemez sorgularsınız içinde yaşadığınız dünyayı ve sessizce olan biteni…

Biliyorum ki zaman zor.

Dünya genelinde her geçen gün artan sevgisizliği görüyor ve birebir yaşıyoruz.

Yine de her şeye rağmen, ben sevginin çok daha güçlü olduğuna inanıyorum. Sevgi dolu dokunuşların bir merhem gibi yaraları saracağını biliyorum.

Hatırlarsanız yine bloğumda bir yazı paylaşmıştım sizlerle. Yaşadığı tüm kötü olayların arasından kendisine sıcacık salep sunan bir adamın eline tutunan ve sevginin dünyasını değiştirmesine izin veren bir gencin öyküsüydü.  

İşte bunun gibi örnekler artsın istiyorum. Denize tek tek attığımız denizyıldızı misali olsa da sevgiyi beraberce çoğalmamız mümkün.

Hadi sizler de katılın bana.

Sevgiyle kalın.

Belgin ERYAVUZ

15.01.2022

Kaynaklar: https://bilgiherseydir.com; https://tr.wikipedia.org; https://www.edebiyathaber.net.