CONCORDE SENDROMU (2/3)

İlişkilerdeki Concorde yanılgısı hepimize çok daha tanıdık.

Çünkü çoğumuz bir başkasının hayatını yaşıyoruz.

İlginç olanı ise bunun farkında bile değiliz.

Aradan yıllar geçiyor. Hatta bir ömür neredeyse bitiyor bizler fark etmeden.

Amerikalı kadın yazar Jamaica Kincaid ‘Annemin Otobiyografisi’ kitabında bu durumu öyle güzel özetler ki.

‘’Hoşlanmadıkları insanların arasında yaşıyor, bunu yapmakta zorlanıyor, bunu yapmaktan mutlu olmuyor; ama yine de yapıyorlardı. ‘’

Hanginize tanıdık geldi bu cümle?

Kendi kendimize vurduğumuz o zincirden vakit daha da geç olmadan kurtulan var mı?

Hepimiz yaptığımız tercihlerle seçtiğimiz yollarda yaşantımıza devam ediyoruz. İş, sosyal çevre ya da aile ortamındaki tüm ilişkilerimize duygusal olarak emek veriyoruz.  Özellikle ikili ilişkilerde kimimiz daha çok veren taraf olurken, kimimiz daha çok alan taraftayız. Ancak hangi tarafta olursak olalım kendimizi çoğunlukla haklı görüyoruz.

Yeri geliyor sızlanıyor, yeri geliyor içimizdeki çocuğu küstürüyor, etrafımıza ördüğümüz duvarları kalınlaştırmaya çalışıyor; kısacası kendimizi korumak istiyoruz.

Yıllar içinde verdiğimiz onca emek ve zamanı düşünüp kendimizi hep engelliyoruz. Bir umut geçen yıllar içinde değişeceğini umuyoruz ki bu çok daha tehlikeli bence. Çünkü insanlar kolay kolay değişmiyor. Değişse de ilk başta tanıdığımız o kişiden uzaklaştığı için, bu sefer bizim bakış açımız farklılaşabiliyor.

Tüm bu duygu karmaşası içinde kendi içimizde git gel yaşarken yenildiğimizi kabul edemiyoruz.

Concorde yanıgısı’nın pençeleri altında mutsuz olduğumuzu bile bile devam ediyoruz. Kendimize oluşturduğumuz o güvenli alandan çıkmayı istemiyoruz. Sırtımızı bu alana yaslayıp hayallerimize koşmak isterken de o görünmez zincire takılıp kalıyoruz.

Aslında kazanmıyoruz. Kaybeden olmamak adına daha çok kaybediyoruz ve bu duruma sesimizi çıkaramıyoruz.

Uzmanlar böylesi bir kıskacın varlığını hissettiğimiz ilk anda; mantıklı düşünmeyi, o ana kadar yapılan yatırımlara değil, gelecekte bizi nelerin beklediğine odaklanmayı öneriyor. Kaybedilen her neyse zaman, para, umut, eş, arkadaş hepsini kabullenip, son noktayı koyup yola daha farklı çıkmayı başaranlardan olmak gerekli.

Bu da cesaretle atılacak o ilk adıma bakıyor aslında. (devamı 3/3’te)

Sevgiyle kalın.

Belgin ERYAVUZ

21.05.2024