Düşüncem
düşüncen olacak, dikkat.
Ya
da tam tersi.
Düşüncen
düşüncem olacak, aman dikkat.
Aynı
hayatı paylaşıyoruz.
Aynı
dünyayı.
Kısa
ya da uzun; herhangi bir sebeple insanlarla bir araya geldiğimizde düşüncelerimiz birbirine bulaşmaya başlıyor. Tıpkı
duygularımız gibi.
Eğer
pozitif enerjili ve olumlu düşünceler çoğunluktaysa ne mutlu bizlere. Ama gelin
görün ki, yaşadığımız düşük enerjili, negatif kaos ortamında bunu bulmak o
kadar zor ki.
Sabahları
kendi çabamızla yarattığımız içsel enerjimizle dış hayata adım attığımız andan
itibaren, etkilenmeler hızla kendini gösteriyor. Öyle değil mi?
Henüz
daha iş yerine, okula ya da ulaşmak istediğimiz yere varamadan; hayata olan
olumlu bakışımız çoktan zedelenmiş oluyor.
O
yepyeni gün henüz sabahın ilk saatlerinde bulanıklaşıyor.
Gergin
sinirler, öfkeli bakışlar, ters cevaplarla giderek de dozunu artırıyor.
Sonra
gelsin huzursuz bir gece ve uykusuz geçen saatler.
Nerede
kaldı yaratıcığımız?
Sorunları
çözme kapasitemizden ne kadar uzaklaştık farkında mısınız?
Düşünüyoruz
elbette. Ama çoğu zaman geliyor ki, ne düşündüğümüzün farkına dahi varamıyoruz.
Gerginliğimizden.
Endişeli
ruh halimizden nefes alamıyoruz çoğu zamanlarda.
İşte
tüm bunlardan daha çabuk sıyrılmak için; yaratıcı, enerjisi yüksek, pozitif
yanı ağır basan düşüncelerin yanında yer almamız lazım.
Böylelikle
yeni yaratıcı fikirlerimiz gelişirken, odaklanma sorunlarımız kendiliğinden
çözülmeye başlayacak çünkü.
Beynimiz
berraklaşacak.
Endişe
ve tedirginlik, belki de bezginlik yerini ışıltıya bırakacak. Yeni güzel
düşüncelerin ışıltısına.
Peki
bu nasıl olacak?
Sadece
olumlu düşünen insanların yanında yer almakla bunu başarabilecek miyiz
dersiniz?
Bu
sorunun cevabı, Belçika’da bilim insanlarının yaptığı basit deneylerde saklı.
Bu
deneyler bizlere düşüncenin insanlar arasında nasıl bulaştığını öyle güzel
göstermiş ki, paylaşmadan duramadım.
İlk
deneyde; katılımcıların her biri önlerindeki bilgisayarda kendilerine verilen
işlemi yapmakla görevli. Bunun için minimal bir dikkat yeterli.
Önce
denekler bu işlemi, yanlarındaki ya da karşılarındaki herhangi bir başka
katılımcıyı görmeden, yalnız başlarına gerçekleştiriyor.
Sonuç
oldukça tatminkar. Çoğu başarılı.
Deneyin
ikinci aşamasında, katılımcılarla aradaki perdeler kalkıyor. Yani oradaki
herkes artık birbirini görüyor. Bu arada bazı katılımcıların soruları birazcık
zorlaştırılıyor.
O
da nesi? (devamı deney sonuçları ile 2/2’de)
Sevgiyle
kalın.
Belgin
ERYAVUZ
06.12.2016
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder