Üstelik
yeniden cesaretle denedikçe ve arada hatalar yaptıkça tecrübelerimiz artıyor.
Önümüzde
uzanan yaşam yolundaki çakıl taşlarını tek tek temizleyebilmenin yolu bu olsa
gerek.
Ama
gelin görün ki hata yaptığımızı kabullenmek çoğu zaman zorluyor bizleri.
Karşımızdaki
kişinin tek bir hatasını yakaladığımızda, hiç düşünmeden yüzüne vurmakta
ustayız ama hepimiz. Üstelik hatasını affetmeyip işi yaşantımızdan tamamen silme
noktasına kadar getirebiliyoruz.
Peki
neden?
Oysaki
hiç kimse mükemmel değil ve hatalar hepimiz için.
Bakın
Kanadalı-Amerikalı bir kimyager ve yazar olan Orlando Aloysius Battista ne der?
‘‘Bir
hata, siz onu düzeltmeyi reddedene kadar yanlışa dönüşmez.’’
Dolayısıyla
herhangi bir hatayı yaptığımızda ve farkına vardığımızda; önce kabul edip,
ardından düzeltme ve doğrusunu yapma şansı için uğraş verdiğimizde kazanan biz
oluyoruz.
Böylece
hem öğrendiklerimizin sayısı artıyor hem de sorunlarımızı çözmede ustalaşıyoruz.
Peki ama hatalara bakış açımız nasıl?
Bununla
ilgili çok çarpıcı bir örnek paylaşmak istiyorum şimdi.
Günlerden
bir gün okulda ders zili çalar.
Çocuklar
telaşla sınıftaki yerlerini alır. Öğretmenleri ile o gün yapacakları matematik
dersi için hepsi heyecanlıdır.
Derken
öğretmen eline tebeşiri alır ve tahtaya dokuzlu çarpanları yazmaya başlar.
9x1
= 7
9x2
= 18
9x3
= 27
9x4
= 36
9x5
= 45
9x6
= 54
9x7
= 63
9x8
= 72
9x9
= 81
9x10
= 90
Yazmayı
bitirdiğinde sınıfa döner. Öğrencilerini sakinlikle seyreder. Kendi arasında
fısıldaşan ve gülüşen çocuklara bakar. Sabırla bekler.
Sınıfta
sessizlik yeniden sağlandığında ise ilk işlemi özellikle hatalı yazdığını
söyler.
Amacının
tek bir hata karşısında, nasıl bir tavır takındıklarını kendilerine bizzat
göstermek olduğunu belirtir.
Çocuklar
durur ve düşünür. Gerçekten de karşılarındaki 10 işlem arasında sadece tek bir
hataya odaklanıp, diğer doğruları yok saydıklarını fark ederler.
İşte
bu basit örnekteki gibi; hepimiz aynısını defalarca yapıyor ve yapmaya devam
ediyoruz. Gün gelip hata yapan olduğumuzda da bu yaptıklarımızı yaşıyoruz.
Oysaki
insanı değerli olduğuna hissettirmenin içinde bu da saklı.
Baktığımızda gördüğümüz ve odaklandığımız şeyler, keşke sadece başarılar ve doğrular olsa.
O
başarılar alkışlansa, yürekten desteklense; belki de yaşadığımız yer çok daha
güzel bir dünya olurdu.
Öyle
değil mi?
Burada
söz konusu olan sürekli tekrarlanan, düzeltmeyi bir türlü kabule edemediğimiz
hatalar değil elbette. Çünkü o sık tekrarlanan hatalar adeta göze kaçan kıymık
misali can yakıyor. Önemli olan hataların yerleşmiş bir davranışa dönüşmemesi
galiba. Çünkü hatalar yanlışa döndüğünde; gereken dersin alınıp o davranışı
yaratan sebeple beraber düzeltilmesi şart oluyor.
Sözünü
ettiğim tek bir hata.
Ve
o esnadaki bakış açımız.
Tek
bir hataya odaklanıp onca doğrunun kolayca yok sayılması.
Bu
hem kendimiz hem de etrafımıza bakışımızda önemli bence.
Tek
bir hatada ne kendimizin ne de diğerlerinin onlarca doğrusunu yok saymadığımız
sürece, çözüm odaklı yaşamayı kolaylaştırabiliriz.
Ne
dersiniz?
Sevgiyle
kalın.
Belgin
ERYAVUZ
26.08.2021
Kaynaklar:
https://en.wikipedia.org; https://www.dunya.com; https://www.bbc.com.