12 Mayıs 2018 Cumartesi

GÖRÜNDÜĞÜ GİBİ DEĞİL, UNUTMA ! (2/2)



Algımızdan süzülen her düşünce bizi yarına taşıyacak mihenk taşları adeta.

Sadece bir gün içinde aklımızdan geçen yaklaşık 50.000 kadar düşünce ile baş etmemiz o kadar kolay mı peki?

Üstelik bu düşüncelerin %98'i bayatsa yani dün düşündüklerimizin aynısı ise?

Hele hele bir de bu bayat düşüncelerin %80'i olumsuzsa işimiz gerçekten de zor.

Her şey bir dalga etkisi yaratıyor.

Düşündüğümüz, söylediğimiz, yaptığımız, inandığımız, seçtiğimiz ve olduğumuz her şey.

Ya bir şeylere sebep oluyoruz; ya sil baştan yaratıyoruz, ya çağırıyoruz, ya seçiyoruz ya da sabırla bekleyip kendiliğinden olmasına izin veriyoruz.

Gelin tüm bu fikirleri bunu güzel bir animasyon filmi ile kalıcı yapalım.

Sadece 3 dakikalık bu kısa filmin ismi PIPER.

Diyaloğu yok. Karakterlerin yüz ifadeleri ve nüanslı jestleri ise harika düzenlenmiş. Basit öyküsü de bir o kadar güzel.

Başrollerde yeni doğmuş yavruları ile balıkçıl anne kuş HERON ve sevimli minik köpek JOY var.

Köpeğimiz Joy, balık avına çıkan sahibi ile beraber denizdeki teknelerinde ve oldukça mutlu. Birden Heron isimli anne balıkçıl kuş görünür. Teknede balık avlamak için kullanılan solucan dolu kovaya yaklaşan kuş; Joy’un gözlerinin içine baka baka bir solucanı kapar ve uzaklaşır.

İlk olayda şaşkınlığına yenilen Joy, anne kuşun yeniden gelmesi ve bir kurtçuğu daha gagası ile kapması üzerine havlar. Amacı sahibini olaydan haberdar etmektir. Ancak sahibinden sessizliği bozduğu için azar işitir.

Bu işe canı sıkılan Joy artık daha dikkatlidir. Anne balıkçıl yeniden göründüğünde yine havlar. Anne kuşun gelişi, kurtçuk kapma girişimi, minik köpeğin her defasında tekneyi sallayarak ya da havlayarak onu korkutmaya çalışması tekrar eder durur.   Her defasında sahibinden haksız yere azar işitmek ise canını hayli sıkar. Bu nedenle anne kuşa duyduğu öfke giderek artar.

En sonunda anne kuşu uçtuğu son noktaya kadar gözleriyle takip eder. Bir de ne görsün? Gagasında kurtçukla uçan Heron, yuvasında ağızları açık şekilde bekleyen aç yavrularını beslemiyor mu?

İşte o tablo karşısında Joy utanır. Ön yargılarına yenik düştüğü için kendisine kızar. Pişman olur.

Kendisini affettirmek adına hemen kovadaki kurtçuklardan bolca alıp teknenin kenarına koyar ve anneyi beklemeye başlar. Heron tekneye gelir. Kurtçukların tamamını gagasıyla kapar. Yuvasına geri döner. Yavrularını sevinç içinde besler.

Bu güzel tabloyu gören Joy yorgun ama mutludur. Yola devam ettikleri sırada, birden başına atılan bir balıkla kafasını kaldırır. Gagasında bir dolu balıkla anne kuş Heron tam karşısındadır ve hediye olarak avladığı balıkları ona getirmiştir.

Böylece sahibinden kocaman bir aferin alan Joy, deniz keyfine yeniden geri döner. Bu kez içi çok daha rahattır.

Kısa filmimizin öyküsü bu kadar.

Hayatta gün geliyor hepimiz birer Joy oluyoruz değil mi? Bir adım ötesine bakmadan, soluklanmadan; peşin hükümle karar veriyoruz.

Son söz mü?

Hiçbir şey GÖRÜNDÜĞÜ gibi değil. UNUTMA!

Sevgiyle kalın.
Belgin ERYAVUZ

25.03.2018


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...