8 Mart 2013 Cuma

BU YAZIM SİZLERE…

Yaşamın her noktasında, attığı her adımda karşılaştığı yığınla sorunu, önüne birer duvar gibi dikilen engelleri her zaman aşmak zorunda olan ve bunun için insanüstü gayret göstermek durumunda bırakılanlar. Bu yazım sizler için…

Belki en önde olma mücadelesi değildir bu ama, normal gayretlerin ötesindedir tüm çabalar bilirim. Okulda, meslek seçiminde, iş hayatında hep bir yarış içindeyiz hepimiz. Ama kimilerimiz var ki, bu yarışı en zor şartlarda yapmak zorunda bırakılıyor. Her hareketleri, yaptıkları her iş önce eleştirisel ve menfi bir yaklaşımla inceleniyor. Nasılsa bir eksiklik vardır felsefesi ile didikleniyor ve deyim yerindeyse hep bir olumsuzluk, hep bir kabahat aranıyor. Dört dörtlük yapılmış, başarı ile noktalanmış olmasına rağmen hep bir kulp takılmaya çalışılıyor. Nedense ”mükemmel” ya da “bravo” sözcükleri kullanılmamak için sözlükte en son sıralara saklanıyor.

Normal atletler asfalt yoldan koşarken, onlar adeta kumlu sahillerde adım atıyor. Yapılan iş, varılacak nokta ve beklentiler aynı olmasına karşın bu kesim için her şey inanılmaz boyutlarda zorlaştırılıyor. Olurlar olmaz yapılıyor, kolayca açılacak kapılar asma kilitlerle daha bir sıkı kapatılıyor.

Neden mi?

Çünkü onlar KADIN, çünkü onlar karşı cinsin yaptığı işleri yapmaya azim gösteren, bir anlamda elinin hamuru ile erkek işine karışanlar.

Dünyaya kadın olarak gelmiş olmaktan her zaman için gurur duyan birisi olarak, ben de karşı cinsin üstünlüğünün her alanda kendini gösterdiği tüm kulvarlarda onlarla başa baş mücadele ettim. Seçtiğim meslek, okuduğum okullar ve çalıştığım alanlar… tümünde ne yazık ki erkeklerin gösterdikleri çabanın üstünde bir çaba göstermek zorunda kaldım. Hem de onların düşüncelerine göre, onlar için ayrılmış kulvarlarda yaşam savaşı veren birisiydim. Ama ben başardım; ama biz başardık.

Benim gibi birçok kadın artık Türkiye ‘de erkeklerle birebir çalışabiliyor; kumlardan asfalt zemine geçmek için hala mücadele verseler, önlerine devasa engeller konulup, ayakları kaydırılmaya çalışılsalar bile.

Tüm bu gayretlerimiz gelecek nesillere bir nebze olsun kolaylık sağlamak adına. Çektiğim(çektiğimiz) onca sıkıntıya, eziyete, gözyaşına rağmen içim(içimiz) artık daha rahat. Çünkü ileriki yıllarda kadınlar da erkeklerle aynı seviyede kabul görecek, aynı çoşku  ile  alkışlanacaklar. Bizlerin yadırgandığı gibi kaygı ile değil, ümitle izlenecekler. Hem de kadın olmanın güzelliğini, zevkini ve ayrıcalığını birebir yaşayarak.

Bizler rüyalarımızın gerçekleşmesini istiyorduk, o nedenle uykudan çabuk uyandık. Sadece ortak yaşamı birebir paylaşabilmek, sadece maddi ve manevi anlamda katkı sağlayabilmek adına. Yalnızca kendimiz için değil, hepimiz için yaptık yapmak istediklerimizi. Bundan sonrası için en büyük dileğim ise; beraber el ele; ayırımın tamamen kalkacağı en güzel günlere…

Sevgiyle  kalın.
Belgin ERYAVUZ

24.02.2004   

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...